De koningsster
Een ster keek naar de aarde en zei:
‘Weet je wat ik zie? Ik zie beneden koningen
niet één, niet twee, maar drie!
Ze willen vast naar ’t kindje om cadeautjes te gaan geven.
Ze moeten niet verdwalen, dus ik wijs de weg wel even.
Kom maar mee, drie koningen. Ik geef de richting aan.
Als je me volgt, zie je vanzelf de weg die je moet gaan.’
Zo bracht de ster ze keurig naar de kindje – klein en teer – en knielden de drie koningen voor de kribbe neer.
En toen de koningen allang weer weg waren gegaan,
bleef die mooie gouden ster stralend aan de hemel staan.
